Książka wyjątkowa, bo powstała dzięki połączeniu kilku pasji: do gotowania, podróżowania, opowiadania i prowadzenia własnej restauracji. Polecam ją z wielu powodów. Jest przepięknie wydana, opatrzona mnóstwem autorskich dociekliwych i kolorowych fotografii. Są one dokumentacją dziesięcioletnich podróży autorów po najodleglejszych krańcach świata. Są też zdjęcia ilustrujące przepisy skomponowane pod wpływem odbytych wypraw. Części z tych smakołyków można z powodzeniem skosztować w ich restauracjach w Poznaniu: Cafe La Ruina i Raj. Często szukamy prezentu i nie mamy do końca sprecyzowanych wymagań. Ta książka to idealne rozwiązanie w takiej sytuacji. Zawiera przepisy, ciekawe, napisane przewrotnie historie oraz multum cieszących oko fotografii. Czytajmy książki kucharskie!
Instytucja crowdfundingu jest coraz popularniejsza i przyczynia się do realizacji wielu świetnych projektów. Fundowanie społeczne mocno chwyciło m.in. w przypadku zebrania pieniędzy na wydawanie książek. A tu mamy do czynienia z książką nie byle jaką, bo walczącą ze stereotypowym myśleniem.
Ten swoisty atlas (rozmiary i cudowna ilość ilustracji same nasuwają takie nazewnictwo) postaci kobiet przedstawia w formie bajki historię pisarki, malarki, tancerki, aktywistki, piratki, astronautki, śpiewaczki jazzowej, władczyni, sportsmenki, lekarki, pisarki, przywódczyni politycznej. A gdzie księżniczki? No nie ma. W tej książce są tylko kobiety z krwi i kości.
Opowieści zostały wydane w ponad 20 krajach, ilustrowane przez 60 ilustratorek z całego świata. Każdej z opowieści towarzyszy ilustracja bohaterki. Bajki są dość krótkie - sugeruje to też tytuł "na dobranoc", więc możliwe, że nieco spłaszczają najbardziej kontrowersyjne postaci. Ale wkład w edukowanie młodych czytelników, pokazywanie osiągnięć i działań kobiet, zapoznawanie ich z historiami z całego globu są nie do przecenienia, wartość tej pracy zakiełkuje w przyszłości. Must have!
Niektórzy nie lubią czytać. Mam taka teorię, że po prostu nie trafili jeszcze na tę "swoją" książkę. Jeśli miałabym polecić komuś nieczytającemu wolumin, od którego powinien zacząć tę niezwykłą przygodę, to poleciłabym "Cień wiatru" - pierwszą część z serii "Cmentarza zapomnianych książek". Jest to wspaniałe zaproszenie do świata książek, połączenie romansu, kryminału, powieści rozgrywającej się w scenerii gotyckiej, powojennej, ciepłej, ale i mrocznej Barcelony. Język autora, stworzeni bohaterowie to największe smaczki tej historii noszącej jak dla mnie znamiona realizmu magicznego. Kolejno należy zapoznać się z "Grą Anioła", "Więźniem Nieba" i właśnie wkraczającym na rynek ogromniastym (896 stron!) czwartym i ostatnim tomem serii - "Labirynt duchów". Oczekiwanie na tę książkę wywoływało u mnie rumieńce. Każdy w te jesienno-zimowe wieczory chętnie przeniesie się z Zafonem do Barcelony. Ta seria hołduje książkom, magicznej wartości, jaką ma czytanie.
Jesień to idealny moment na melancholijne powroty do tej formy literackiej. Poezja tak rzadko czytana (i kupowana nie częściej) powinna cyklicznie pojawiać się w naszych domach. Jest pewnym rodzajem medytacji, każe nam się zatrzymać, zwolnić, skupić na krótkich wersach, przemyśleć ich sens. Bardzo to pasuje do jesiennej zadumy i szybko nadchodzących zimnych wieczorów. Ostatnio wydany wybór wierszy Haliny Poświatowskiej jest propozycją idealną. Przedwcześnie zmarła poetka pisze bardzo dojrzale, subtelnie. Wyzbywa się romantyzmu i subtelności, co może być lekko zaskakujące. Frapuje, balansuje między miłością a śmiercią. Polecam czytanie poezji, polecam Poświatowską, stwórzcie sobie tę niebywałą atmosferę jaka buduje się między odbiorcą a tekstem wiersza.
Kupa śmiechu. To pierwsze, co przychodzi mi na myśl, kiedy myślę o tej książce. Zbiór małych dramacików napisanych na przemian przez Topora i Ribesa uwieńczony jednym dramatem napisanym przez autorów wspólnie. Czasem lubię przy książce odpocząć, a relaks, jaki serwują ci panowie, jest wyborny. Krótkie formy pozwolą wam zaśmiewać się w tramwaju, w poczekalni, kolejce i toalecie. Osią książki, jak wskazuje tytuł, jest bitwa, konflikt. Bohaterowie w różnych sceneriach w bardzo dżentelmeński sposób prowadzą spory z pozoru o błahe sprawy, które finalnie przyjmują nawet wartość życia! Znacie to uczucie, kiedy nie możecie się powstrzymać i w miejscu publicznym śmiejecie się na głos przy lekturze? Ta książka to robi. I o ile Topor i styl jego jest nieoceniony, o tyle tę bitwę moim zdaniem wygrywa Ribes. Zdecydujcie sami.
Powieść kompletna. Idealna. Historia stara jak świat - młody chłopak zauroczony starszą od niego nauczycielką francuskiego. Próbuje w życiu znaleźć swoje miejsce, pasję, nagle poznaje kobietę, która robi na nim ogromne wrażenie. Intryguje, motywuje do poszukiwań informacji o niej. Powieść miłosna, detektywistyczna, okraszona świetnym humorem i anegdotami, z PRL-em jako tłem, każąca wierzyć w marzenia. Język Libery powala. Dosłownie. Namawiam do przeczytania każdego, ale mniemam, że panie bardziej uwiodą temat i sceneria. Jedna z niewielu książek, za które dam sobie rękę uciąć, że nie rozczaruje. Nie ma uniwersalnej książki, dla każdego, ale są te ważne, dobre, bez których lektury jest się po prostu uboższym.
Powieść sensacyjna, jeśli jest dobra, to będzie jedną ze wspanialszych przygód czytelniczych. Tempo akcji, sylwetki bohaterów, sceneria, to po prostu się dzieje - przenosimy się w sam środek historii naszego człowieka, kibicujemy mu, oceniamy, złościmy się na niego, rozwiązujemy z nim zagadki. Bardzo to lubię. "Pielgrzym" to świetna powieść sensacyjna. Amerykański wywiad, globalna apokalipsa, morderca naśladowca - wątki wydają się dość wyeksploatowane na półce z thrillerem, ale Hayes na tych 800 stronach wiezie nas windą do nieba. To, jak zazębia wątki, jak stwarza cały szpiegowski świat, urzeknie po prostu każdego. Nie odpuszcza świetnych rysów charakterologicznych, nie wiedzie nas na manowce poprzez namnażanie pobocznych, nieistotnych wątków. Tam wszystko etapami prowadzi do finału. Szykujcie mocne okulary, światło i napoje. Noc zarwana.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze