Prawda jest taka, że nazywając drinka mamy całkiem spore pole do popisu. Bo - jak dowiodła dr Danuta Lech-Kirstein podczas wtorkowego wykładu inaugurującego działalność Koła Naukowego Onomastów Uniwersytetu Opolskiego - możliwości w tej materii są nieograniczone. Nazwa koktajlu może bowiem bazować nie tylko na kolorach, słynnych ludziach, kulturze, emocjach, doznaniach czy geografii, ale nawet na historii. Przykładem takie drinki, jak 300 Procent Normy (na zdj.) czy Radio Wolna Europa. Ciekawe? Oczywiście. Interesujące? Pewnie. Zachęcające do spróbowania? Jak najbardziej. I o to w nazwach drinków przede wszystkim chodzi.
Wódka, sok pomidorowy i przyprawy - to składniki jednego z najsłynniejszych drinków świata. Co ciekawe, pochodzenie jego nazwy nie jest do końca jasne. Popularna (i najpewniej zupełnie nieprawdziwa) legenda głosi, że ma on upamiętniać Marię Tudor, córkę króla Anglii Henryka VIII, która w annałach historii zapisała się jako władczyni chętnie krzywdząca swoich podwładnych (słynna Elżbieta, jej siostra, też do najłagodniejszych władczyń nie należała, ale takiego przydomku się nie dorobiła). Wedle mniej znanej (i bardziej prawdopodobnej) wersji, nazwa tego drinka pochodzi o barmanki o imieniu Mary, która jako pierwsza serwowała go w knajpie o intrygującej nazwie ?Krwawa Łaźnia?.
Często nazwy drinków biorą się od kolorów. Zwykle jednak nie ograniczają się one do zasugerowania tego, co zobaczymy w szklance, gdy przyniesie ją kelnerka. Dobra nazwa zapowiada coś jeszcze. Tak jest chociażby w wypadku drinka Pink Passion (Różowa Namiętność), który sugeruje coś przyjemnego i co dorośli zwykle kojarzą z kolorem różowym. Aby go przygotować, wystarczy w wysokiej szklance z lodem zmieszać 20 ml wódki, 20 ml likieru Passoa i zalać całość Spritem. Są też i bardziej rozbudowane wersje tego drinka, jak chociażby Pink Passiom Marakuja. Do jego przygotowania potrzeba 1/2 szklanki soku z marakui, 1/4 szklanki Grand Marnier, 2 łyżki czystej wódki i 2 łyżeczki zimnej grenadiny. Potem należy wymieszać sok, Grand Marnier i wódkę, wlej do shakera napełnionego lodem, energicznie wstrząsnąć kilka razy i przecedzić do kieliszków. Na koniec powoli wlewamy grenadinę z drink gotowy.
Równie istotne jest to, by nazwa uchylała rąbka tajemnicy odnośnie tego, czego można się po drinku spodziewać, ale by też pozostawiała tyle pola do interpretacji, by zachęcić do jego spróbowania. Przykładem Mango Sour (Kwaśne Mango). Niby wiadomo o co chodzi, ale aż chce się sprawdzić, czy dobrze smakuje. Szczególnie, że przygotowanie nie wymaga wiele roboty. Potrzebujemy 1/3 szklanki soku z mango, 70 ml czystej wódki, łyżki soku z cytryny i tyle samo cukru pudru. Łączymy soki z mango i cytryny z wódką i cukrem. Shaker napełniamy do połowy kostkami lodu, wlewamy mieszaninę i energicznie potrząsamy shakerem około 30 sekund. Drink przecedzamy do kieliszków, dekorując je wcześniej cząstkami mango.
Nazwy drinków często nie tylko nawiązują do smaków, ale i do emocji. Dowodem koktajl o nazwie Jealousy (Zazdrość). Czy jego wypicie owe emocje studzi, czy wzmaga, to już zależy od człowieka. Ten konkretny drink na pewno należy jednak do mocnych i wyrazistych w smaku. Składa się na niego 160 ml czystej wódki, łyżeczka zmiksowanych listków mięty, jednak oczyszczona i zmiksowana zielona papryczka chili oraz kilka kropli soku z limonki. Wszystkie te składniki wrzucamy do shakera napełnionego do połowy kostkami lodu, potrząsamy energicznie, a potem przelewamy do kieliszków
Wiele drinków nawiązuje do klasyki kina. Przykładem takie napoje, jak Casablanca, Stormtrooper (Szturmowiec Imperium znany z ?Gwiezdnych Wojen?) czy słynne martini-wstrząśnięte-nie-zmieszane tak chętnie sączone przez Jamesa Bonda. W filmie ?Casino Royale? pojawia się drink o nazwie Vesper. Aby go zrobić, do shakera do połowy napełnionego lodem wlewamy 180 ml ginu, 60 ml czystej wódki i 30 ml wytrawnego wermutu. Potem całością mocno potrząsamy kilka razy i przelewamy do kieliszków. Na koniec do każdego wkładamy po cienkim kawałku skórki z cytryny. Każdy fan Agenta 007 powinien tego spróbować.
Popularne są nazwy drinków nawiązujące do miejsc, w których powstały. Przykładem Manhattan (wymyślony w klubie w Nowym Jorku, zaserwowany matce premiera Winstona Churchilla podczas odwiedzin w tym lokalu) czy Singapore Swing (legenda głosi, że stworzył go barman pracujący w latach 20. - złotej epoce jazzu - w jednym z barów w Singapurze). Long Island Iced Tea to - podobnie jak wspomniany już Manhattan - drink nowojorskiej proweniencji. Popularny przede wszystkim ze względu na sporą moc. Powstaje poprzez zmieszanie w shakerze wypełnionym lodem kieliszka wódki, kieliszka tequili, kieliszka rumu, kieliszka ginu, kieliszka Curacao, 100 ml soku z cytryny oraz łyżki cukru. Po wymieszaniu przelewamy całość do wysokiej szklanki z lodem i dopełniamy colą. Całość można okrasić plastrami cytryny.
Pewne nazwy drinków skonstruowane są jako zapowiedź różnego rodzaju doznań oraz efektów po ich wypiciu. Doskonałym tego przykładem jest koktajl Pepper Energy, który - wbrew nazwie - pieprzu czy papryki praktycznie w sobie nie ma, natomiast powinien zapewnić pijącemu kopa. Wystarczy popatrzyć na jego skład. Do shakera z lodem wlewamy 60 ml wódki Nemiroff Honey Pepper i 60 ml Campari. Mieszamy i przelewamy do dwóch szklanek, po czym dodajemy napój energetyczny Burn. Całość dekorujemy cząstką czerwonego grejpfruta i listkiem mięty.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze