Festiwal to impreza TVP, a ta skrzętnie ją wykorzystuje, aby promować swoją ramówkę i związanych z nią artystów. Podejście to owocowało w przeszłości takimi występami, jak błazeńskie pląsy Piotra Adamczyka, Borysa Szyca czy Tomasza Karolaka, przy których największą uciechę mieli oni sami, albo koncertem "Festiwalowy Przebój Lata", podczas którego aktorzy z seriali TVP psuli swoimi głosami niekoniecznie nowe piosenki.
Przykład ostatni, to Joanna Moro, fałszywe wykonanie utworu "Człowieczy los" do tej pory prześladuje miłośników Anny German.
Na koncerty chodzi się po to, by posłuchać ulubionych wykonawców na żywo. W końcu takiej wersji ich piosenki brzmią inaczej, niż na nagraniach. Problem w tym, że w poprzednich latach zdarzało się, iż artyści szli na skróty - owszem, śpiewali na żywo, ale muzycy towarzyszący im na scenie tylko markowali grę, ponieważ ich instrumenty były wyłączone, a melodia była odtwarzania z płyty CD lub pliku komputerowego.
Co więcej, zachęca do tego sama TVP, ponieważ dzięki temu można sprawniej realizować widowisko (oszczędność czasu na przepinaniu kabli). Regulaminy koncertów półplaybacku nie zabraniają, a swego czasu wręcz go wymuszały (Premiery 2009 z udziałem Candy Girl się kłaniają). Co tylko potwierdza tezę, że nie o muzykę, a o obraz tutaj chodzi.
Kiedyś obecność na opolskim festiwalu była drzwiami do wielkiej kariery. Ale w ostatnich latach nie mieliśmy przypadku, by na scenie amfiteatru zrodziła się gwiazda, która zawojowałaby rodzimą scenę muzyczną. Ile z dziesięciu piosenek prezentowanych na Premierach staje się hitami? Jedna, dwie, w porywach trzy. Nie wspominając o tym, że artyści nie tyle występujący na Debiutach, co wygrywający ten koncert, zwykle przepadają bez wieści.
Obecnie jest to jedna z wielu imprez, na której artyści pojawiają się na dowód swojej popularności. Bo tę buduje się przez cały rok, a nie tylko w Opolu.
Dla TVP to sztandarowa i najważniejsza impreza. Telewizja kreuje ją też jako jedną z najważniejszych nagród na naszym rynku muzycznym. Stąd bombastyczna oprawa, dynamiczny, teledyskowy montaż oraz tancerze ganiający po scenie i po widowni. W istocie muzyka jest tu tylko dodatkiem. W przeciwnym razie na przestrzeni lat nie serwowanoby nam takich koszmarków, jak The Jet Set czy robione na jedno kopyto kawałki Stachursky'ego.
To chyba jest też odpowiedź na to, dlaczego niemalże rokrocznie na SuperJedynkach występuje grupa Blue Cafe: nogi Dominiki Gawędy. I wszystko jasne.
Wszędobylskie i namiętne zachęcanie widzów, by głosowali na swoich artystów za pośrednictwem wiadomości sms to znak rozpoznawczy nie tylko SuperJedynek, ale i Debiutów oraz SuperPremier.
Rozumiemy, że jakoś zwycięzcę tych koncertów wyłonić trzeba, ale oglądając te widowiska trudno nie odnieść wrażenia, że to o nabijanie kasy z tych sms-ów, a nie o artystów tutaj chodzi.
Konferansjerka w ostatnich latach to kolejna bolączka festiwalu. Drętwa i wymuszona, niejednokrotnie czytana z promptera. Albo niemiłosiernie przegadana, tak jak miało to miejsce na ubiegłorocznych Debiutach, gdzie motywem przewodnim były piosenki Czesława Niemena. Zamiast płynnych przejść od jednego wykonawcy do drugiego mieliśmy, bowiem przydługie wywody Natalii Niemen, córki wokalisty, o jej ojcu i o rysunkach, na których go uwieczniała.
Gdyby zliczyć ile czasu zajmują komentarze konferansjerów, a ile na festiwalu muzyki, to bilans byłby na niekorzyść tej drugiej. I chyba tylko w przypadku prowadzenia koncertu przez Artura Andrusa możemy taki bilans wybaczyć.
Jeśli ktoś chce przyjść po bilety na festiwal w dniu, w którym rozpoczyna się ich sprzedaż, to może to sobie spokojnie odpuścić. Tutaj komitety kolejkowe potrafią się formować na kilka dni przed uruchomieniem sprzedaży wejściówek. I nie pomaga ani reglamentacja (tj. ograniczenie ilości biletów, jakie może kupić jedna osoba), ani oficjalna sprzedaż w internecie - zwykle wszystko kończy się tak, że większość biletów zgarniają osoby, które potem odsprzedają je z wielokrotnym przebiciem w sieci.
Do tego dochodzi problem, że spora część miejsc w amfiteatrze zarezerwowana jest dla gości TVP. Dlatego zdobycie wejściówki na festiwal dla kogoś, kto po prostu chce na niego pójść, nadal jest dla większości niedostępne.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze