Wycieczkę warto zacząć od neogotyckiego kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej, którego historia powstania sięga XIII wieku, kiedy to książę Bolesław I, za zgodą biskupa Jana III z Wrocławia, postanowił przy kościele kolegiackim w Opolu utworzyć nowe probostwo. Kościół, który wtedy wybudowano został rozebrany w 1881 roku, a na jego miejsce zbudowano nowy, którego poświęcenia dokonano 15 października 1883 r.
Dworzec w Groszowicach powstał w roku 1881. Przebudowy dworca przeprowadzono w latach 1892, 1910 i 1927 r. Pod koniec stycznia 1945 r. Groszowice wraz ze stacją zostały zajęte przez Armię Czerwoną, praktycznie bez walki, choć na cmentarzu w Groszowicach znajduje się zbiorowa mogiła 29 niemieckich żołnierzy co może jednak potwierdzać że walki toczono.
Idąc dalej ulicą Popiełuszki dotrzemy do przychodni zdrowia (na zdj.) Do 1945 roku w budynku przy ówczesnej Oppelner Strasse mieściła się Fundacja św. Józefa. Po wojnie utworzono tutaj szpital zakaźny a chorymi opiekowały się siostry zakonne. W latach 60-tych mieścił się tu Oddział Neurologiczny. Aktualnie w budynku oprócz przychodni znajduje się Izba Wytrzeźwień a także Miejski Ośrodek Pomocy Osobom Bezdomnym i Uzależnionym. W domku obok gdzie do niedawna przebywały siostry zakonne do końca lat 60-tych był Dom Starców.
Do końca II wojny światowej willa była rezydencją kolejnych dyrektorów cementowni. Jest to miejsce, gdzie podczas spaceru można zatrzymać się na lunch i przy okazji podziwiać XIX wieczną architekturę. Od 1948 roku mieściło się tutaj Przedszkole a w pomieszczeniach na dole był klub pracowników cementowni.
Budynek Publicznej Szkoły Podstawowej nr 24 przy ul. Gorzołki (na zdj.) wybudowano w latach 30-tych ubiegłego wieku, gdyż w "starej" szkole nie było już miejsca dla uczących sie dzieci. Na widokówkach podpisywana jest jako Pestalozzischule.
Przed II wojną światową, jak również po niej, w budynku tym mieściła się siedziba gminy.W latach 1925-32, w budynku swoja siedzibę miała także polska szkoła mniejszościowa. W 1956 roku, po przyłączeniu Groszowic do Opola budynek ten stał się trzecim budynkiem szkolnym.
Pierwsza apteka w tym miejscu rozpoczęła działalność już w 1899 roku. Do końca II wojny światowej mieściła się na parterze ale po lewej stronie. Przedwojenny Informator Handlowy podaje ,że w budynku przy ówczesnej Krappitzerstrasse w 1914 istniała apteka Franza Proske. Nosiła ona nazwę Engel Apotheke. Po II Wojnie aptekę upaństwowiono. Obecnie jest ona obiektem prywatnym o tym samym przeznaczeniu.
W roku 1893 rozpoczęto porządkowanie Odry od Lewina Brzeskiego aż do Koźla, poprzez budowę śluz, między innymi w Groszowicach. Budowa wielkich śluz Odry trwała do roku 1911.Wówczas otwarto i oddano do użytku obie groszowickie śluzy.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze