- U nas króluje tradycyjna, polska kuchnia - mówi Grażyna Jagielczuk, kierownik działu żywienia w Szpitalu Wojewódzkim przy ul. Katowickiej w Opolu, gdzie kuchnia swoją pracę codziennie o godz. 6 rano. - Codziennie przygotowujemy świeże potrawy, nie korzystamy za półproduktów - zastrzega.
Codziennie na stołówce wydawanych jest ok. 50 porcji obiadowych, do tego dochodzi sprzedaż dań garmażeryjnych jak krokiety, galaretki czy sałatki. Bardzo dużym zainteresowaniem cieszą się właśnie sałatki i świeżo wyciskane soki, ale nie brakuje też amatorów ciast.
Z oferty stołówki mogą również korzystać osoby nie będące personelem szpitala. - Posiłki można kupować w dwóch naszych punktach. Jeden mieści się w budynku głównym szpitala, drugi w przychodni urazowej - wylicza Grażyna Jagielczuk.
Odkąd skończyła się zasadnicza służba wojskowa, armia zaczęła zamawiać obrane ziemniaki, bo inaczej w kuchni zabrakłoby rąk do pracy. Wojskowa kuchnia przeszła w ostatnich latach rewolucję - nawet na poligonie obiad serwowany jest na tacy.
W kuchni opolskiej brygady stoją olbrzymie kotły - mają po 100, 300, a największy 500 litrów pojemności. Samo nalewanie do nich wody trochę musi potrwać, a co dopiero właściwe gotowanie.
Żołnierze codziennie mają do wyboru dwa rodzaje zupy, na drugie danie dwa mięsa, do tego np. ziemniaki, groszek na ciepło, sałata zielona z sosem francuskim i kompot. Jest także deser - ciasto, galaretka lub pączek.
Zanim zacznie się wielkie gotowanie, trzeba ustalić właściwy bilans energetyczny wszystkich trzech posiłków, bo inaczej wygląda obiad dla żołnierzy, którzy służbę spędzają za biurkiem, inaczej żywienie tych, którzy odbywają ćwiczenia. - W ich przypadku mówimy o wartościach energetycznych od 3 do 4 tysięcy kalorii wzwyż - zauważają kucharze. Produkty do przygotowania posiłków znajdują się w magazynie żywnościowym, zanim tam jednak trafią, wyłonieni w drodze przetargów dostawcy mięs, kasz, makaronu czy warzyw do jednostki wojskowej muszą zostać skrupulatnie zweryfikowani przez Wojskowy Ośrodek Medycyny Prewencyjnej.
W urzędzie wojewódzkim dla urzędników dostępny jest bufet, który zaopatruje firma cateringowa Marciniak. Ta sama firma dostarcza posiłki również do urzędu marszałkowskiego i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
- Urzędnicy lubią lekkie potrawy jak np. sałatki, kanapki na różnych rodzajach pieczywa, świeżo wyciskane soki. W sezonie letnim dużą popularnością cieszą się lody i owoce - wylicza Beata Marciniak-Wieczorek.
Co ciekawe, urzędnicy praktycznie nie jedzą słodyczy. - Coraz częściej zaczynają zwracać uwagę na to, co jedzą. Dużą popularnością cieszą się kotleciki z kaszy, potrawy szpinakowe czy dania bez zawartości pszenicy - dodaje Beata Marciniak-Wieczorek.
Stołówka pracownicza w Wojewódzkim Centrum Medycznym wydaje dziennie około 160 obiadów, nieco mniej w sezonie urlopowym - ok 120. Obiady gotowane są w kuchni szpitalnej, pracownicy zamawiają obiady wcześniej - wystarczy jednodniowe wyprzedzenie. - Mają do wyboru trzy diety: podstawową, lekkostrawną i wegetariańską. Tych ostatnich jest kilkanaście miesięcznie. W każdej diecie obiad składa się z zupy, drugiego dania i kompotu. W diecie podstawowej zupy przygotowywane są na mięsie i kościach, w lekkostrawnej i wegetariańskiej na wywarach warzywnych - wylicza Małgorzata Lis-Skupińska, rzecznik prasowy szpitala.
- Dietetyczki opracowujące menu stale urozmaicają jadłospis - w sezonie wykorzystując więcej warzyw, ale i wprowadzając nowe przepisy przetestowane w domach. Największą popularnością cieszą się tradycyjne polskie potrawy - pierogi ruskie, pierogi z mięsem lub kapustą i grzybami, naleśniki z serem i szpinakiem, kotlety z ziemniakami i kasza z mięsem.
Polaris to amerykańska fabryka quadów, z kolei Monier to zakład zajmujący się produkcją dachówek Braas. W obu zakładach pracuje dużo mężczyzn, dla których podstawą wyżywienia jest porządny obiad. - Panowie muszą dobrze zjeść, bo ich praca wymaga dużo siły. W tych przypadkach mówimy o wartościach obiadu rzędu 1200-1500 kalorii - wylicza Beata Marciniak-Wieczorek, której firma prowadzi kantyny pracownicze w obu zakładach.
- Dwudaniowe obiady z kompotem wydawane są o stałych porach, oprócz tego, na miejscu w kantynie panowie mogą kupić bogracz, gulasz, pierogi czy boeuf strogonow, które także są wartościowymi posiłkami - dodaje Marciniak-Wieczorek.
Gdy do stołówki daleko, ratunkiem dla służb mundurowych są tzw. eski, czyli suche racje żywnościowe. Pakiety takich racji otrzymują np. żołnierze na poligonie, a w przypadku dłuższych akcji ratowniczych takie pakiety wyżywienia dostarczane są także strażakom.
- W skład racji oprócz posiłków wchodzą również naczynia jednorazowe niezbędne do ich spożycia, jak taca, sztućce, kubek do zupy, kubek do napoju - wylicza por. Piotr Płuciennik, oficer prasowy 10. Opolskiej Brygady Logistycznej.
W niepozornie wyglądającym opakowaniu mieści się spory zestaw, np. pasztet, bigos z kiełbaską, pieczywo chrupkie, koncentrat napoju herbacianego instant, ekstrakt kawy naturalnej, cukier, zestaw sztućców jednorazowych, przyprawy, suchary, suche i wilgotne chusteczki, kubeczki jednorazowe, cukierki z witaminą C, gumy z ksylitolem, które pomagają zachować czystość jamy ustnej, batonik zbożowy, gorzka czekolada, dżem, miód, a nawet torebki na odpady, by żołnierz mógł po sobie posprzątać.
Suche racje występują w kilku wariantach smakowych, a posiłki, które w nich się znajdują, można błyskawicznie przygotować samodzielnie - wystarczy je podgrzać, np. zalewając opakowanie wrzącą wodą lub używając kostki karbidu. - Bigos z eski jest po prostu rewelacyjny. Bardzo smaczny jest także pasztet - zachwalają żołnierze.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze