Naruszenie godności i nieludzkie traktowanie - to zdanie jak mantra przewija się w pozwach więźniów i dotyczy za ciasnych cel. To bardzo łatwy argument dla skazanych, bowiem dla nikogo nie jest tajemnicą, że polskie więzienia są przeludnione i nie rzadko na więźnia przypada mniej niż 3 m kw.
Do tego dochodzą względy estetyczne: "Brakowało trzech osłonek na oświetleniu, a to psuło wzrok, i ściany były bardzo porysowane. A jak siedziałem na oddziale 2b, to z drzwi wypadała klamka, a łóżka były wyniszczone. W celi nie było szczotki do zamiatania" pisał Rafał P. Chciał 150 tys. zł.
Jeden z opolskich więźniów pozwał zakład karny za brak siłowni 'przez co niemożliwe jest zachować przyzwoitą formę fizyczną". "Do tego - plastikowe naczynia i sztućce nie spełniają warunków unijnych i sanitarnych" - pisał Damian P. Chciał 20 tys. zł.
Z kolei Adam G. wśród doznanych krzywd wyliczył również... brak kursów językowych. - Za poniesione udręki psychiczne oraz poniżanie i pozbawianie godności chcę stosowne zadośćuczynienie - 10 tys. zł
"Chcę odszkodowania w wysokości dwóch tysięcy złotych za przebywanie na polach spacerowych z osobami palącymi - zażądał Erwin S. Uzasadnił tak: - Grupę spacerową mam z osobami palącymi a ja nie palę. Pola spacerowe są małe i co najważniejsze nie ma wyznaczonych miejsc na palenie tytoniu. Nie po to wychodzę na spacer, raz w dniu na okres jednej godziny na świeże powietrze, by się truć i wdychać dym papierosów. Bardzo mi to szkodzi.
Zaznacza, że zgłaszał problem dyrektorowi więzienia, ale bez efektu. - Powiedziano mi słowa, cytuję: ja tu nie jestem w nagrodę tylko za karę. Erwin S. na prośbę sądu gotów jest dostarczyć nazwiska wszystkich więźniów, którzy palili w jego obecności.
Najbardziej niedorzeczną skargą więźnia na zakład karny, którą przypominają sobie pracownicy opolskiego wymiaru sprawiedliwości, dotyczyła ryżu z jabłkami, w którym znalazły się pestki i kawałek ogonka. Więzień pisał. "Składam skargę na tak zwany ryż z jabłkami, którego nie szło zjeść, gdyż w potrawie była nadmierna ilość pestek z jabłek i łodyg z jabłek. Jak mi wiadomo, to ryż ten był przestarzały, gdyż miał smak i zapach starości. Pragnę zapytać, czy powyższe danie jest daniem dla świń?".
Skarga na kawę: - Podano kawę zbożową z mlekiem, która nie była porządnie zagotowana, gdyż jawnie dolano do tej kawy zimną wodę, gdyż kawa ta miała smak surowej, nieprzegotowanej kawy.
Skarga na zupę: - Zupa fasolowa nie posiadała żadnej zawartości przypraw. Ponadto nadmieniam, że w ww. zupie znajdowały się stare, zdrzewiałe, przerośnięte warzywa, takie jak marchew i pietruszka, są to warzywa niehigieniczne, obrane z oczkami widocznymi, ze skóry warzywnej.
Skarga na jabłka "Podano do śniadania jabłka, które nie nadawały się do spożycia z powodu zgnilizny. Informuję, że takie jabłka zagrażają życiu i zdrowiu".
I znowu na zupę: "W zupie, którą dostawałem, znajduje się ino potarta marchewka i pietruszka zasypana barwnikami. A na kolację dostajemy kawę zbożową, gdzie nie są odławiane fusy i nie jest słodzona".
Mariusz M. po wyjściu z opolskiego aresztu pozwał zakład za brak zgody na uczestniczenie w nabożeństwie, za co chce 20 tys. zł. Areszt odpowiada, że M. na msze nie chodził, bo przeszkadzał kapelanowi. Zresztą kapelan sam opowiedział o tym przed sądem.
- Pan M. mimo napomnień głośno rozmawiał, przeszkadzając innym uczestnikom mszy w jej przeżywaniu. Został więc skreślony z listy i przez pewien czas nie uczestniczył. Potem go na listę przywróciłem, bo o to poprosił i obiecał, że będzie się godnie zachowywał. Jednak znów usiadł z tyłu i głośno rozmawiał - tłumaczył przed sądem kapelan.
To jedna z ostatnich skarg - i to całkiem poważnych, skończyła się bowiem aktem oskarżenia przygotowanym przez prokuraturę. Rzecz działa się w Głubczycach, a oskarżony strażnik nie przyznaje się do winy. Zawieszono go w obowiązkach.
W zeszłym roku więźniowie z 11 jednostek podległych Okręgowemu Inspektoratowi Służby Więziennej w Opolu złożyli 3062 skargi. - 478 spośród dotyczyło traktowania przez pracowników, jednak żadna z nich nie została uznana za zasadną - zaznacza por. Katarzyna Idziorek, rzecznik prasowy Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu.
Więźniowie zwykle piszą pozwy na podstawie krążących wśród nich szablonów. Dlatego większość wygląda tak samo, pojawiają się te same argumenty: wilgoć w celach, zatęchłe powietrze, nieszczelne okna, przepełnienie (choć służba więzienna zapewnia, że ten problem jest już rozwiązany).
Jedną z ulubionych kategorii więźniów jest medycyna, czyli skargi na złych lekarzy, narażenie zdrowia itp. - Zostałem pozbawiony wszelkiego prawa do poszanowania zdrowia i gwarantowanej opieki medycznej - napisał w pozwie Antoni M., wyjaśniając, że areszt, w którym przebywał, nie zagwarantował mu badania neurochirurgicznego oraz badania tomografem komputerowym. Więzień chciał za to 20 tys. zł odszkodowania.
Areszt odpowiada, że termin badania został wyznaczony, ale tydzień przed jego wykonaniem osadzony skorzystał z przedterminowego zwolnienia i na badanie się nie stawił.
Żaden z opisywanych wyżej skazanych nie wygrał przed sądem nawet złotówki z tytułu absurdalnych roszczeń. Po co więc piszą pozwy?
- Bo mają prawo - mówi sędzia wydziału cywilnego opolskiego sądu. - Czasem mam wrażenie, że w ten sposób zabijają nudę. Albo traktują pozew jak loterię - napiszę, a nuż uda się coś od państwa wyszarpać.
Problem w tym, że są to procesy na kredyt. Kredyt, który w większości przypadków spłaca państwo, czyli podatnicy, bo osadzeni nie mają nic na koncie, a za wokandy ktoś musi płacić.
Gdy okazuje się, że pozew był niezasadny (tak jest praktycznie zawsze), sądy obciążają skazanych kosztami postępowania. Tyle że oni i tak nie płacą.
- Zauważyłem jednak przez to pewien postęp - mówi sędzia. - Wcześniej pozwy opiewały na absurdalne sumy, np. 150 tys. za to, że ktoś czuje przez drzwi dym z papierosów. Takie sprawy nie przechodziły, więc skazani spuścili z tonu i domagają się teraz 5-10 tys.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze