Pierwszy raz zapalimy im świeczki na grobach [WSPOMNIENIE]

Nasz przyjaciel Jacek Konopacki, z którym przez kilkanaście lat dzieliliśmy smutki i radości pracy dziennikarskiej zmarł nagle, 4 marca.
Praktycznie całe życie zawodowe poświęcił sportowi. Jako dziennikarz z taką samą uwagą przyglądał się piłce nożnej co rozgrywkom szachowym. Kolejne mecze i kolejne kłopoty świata sportu relacjonował w opolskiej redakcji "Gazety Wyborczej" przez 11 lat. Zaczął tutaj pracować jeszcze jako student i przez całe lata był jednym z fundamentów zespołu. Jego wiedzy na temat opolskiego środowiska sportowego mogło mu pozazdrościć wielu. Unikalnego poczucia humoru również.
Zostawił żonę i 6- letnią córeczkę.

Mirosław Bednarek zmarł po chorobie, którą wykryto u niego rok wcześniej, od listopada ub.r. jego stan zdrowia bardzo się pogorszył.

Karierę aktorską rozpoczął ponad 30 lat temu, ze sceną Teatru im. Jana Kochanowskiego związany był od 1993 roku.

Bednarek był absolwentem Studia Wokalno-Aktorskiego im. Baduszkowej przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. Na deskach teatralnych oficjalnie zadebiutował 28 kwietnia 1984 roku. Następnie związał się z Teatrem Współczesnym we Wrocławiu w latach 1985-1992, a na pewien czas z tamtejszym Teatrem Muzycznym (1991) oraz Teatrem Dramatycznym w Legnicy (1993). Później, z małą tylko przerwą, pracował już przede wszystkim z naszym teatrem w którym zadebiutował 4 grudnia 1994 w "Małym Księciu" wg Antoine Saint-Exupéry.

Jako członek zespołu "Kochanowskiego" odbierał najwyższe laury. I tak w 1995 roku otrzymywał wyróżnienie za rolę Sielskiego w "Małym domku" na XX Opolskich Konfrontacjach Teatralnych. Jemu w udziale przypadła także śląska "Złota Maska" za role Rzecznickiego w "Niepoprawnych" wg Słowackiego i Bobczyńskiego w "Formacie Rewizor" wg Gogola. Zdobył ją także za Antka w "Chłopach" wg Reymonta w opolskim Teatrze Eko Studio.
W 2011 roku rada miasta przyznała mu honorową odznakę "Za Zasługi dla Miasta Opola".

Pojawiał się czasem także na srebrnym ekranie. Miał epizody w tamtych serialach jak Głęboka woda, Fala zbrodni, Święta wojna, Świat według Kiepskich. Miał 56 lat.

Wieloletni prezes Opolskiego Związku Piłki Nożnej Marek Procyszyn zmarł nagle wieku 54 lat.

Procyszyn przez wiele lat działał w sporcie, a zwłaszcza w piłce nożnej. Był m.in. prezesem Wojewódzkiego Zrzeszenia LZS, członkiem zarządu i wiceprezesem OZPN.

Na czele Opolskiego Związku Piłki Nożnej stał od 2008 roku, a w 2012 roku został wybrany na kolejną czteroletnią kadencję. W tym samym roku był o krok od znalezienia się w zarządzie Polskiego Związku Piłki Nożnej; szefem piłkarskiej centrali został wówczas - przy wsparciu m.in. delegatów z Opolszczyzny z prezesem Procyszynem na czele - Zbigniew Boniek.

W wieku 93 lat zmarł pułkownik pożarnictwa w stanie spoczynku Zdzisław Filingier, wybitny oficer zasłużony dla pożarnictwa na Opolszczyźnie i w kraju, w latach 1968 - 1989 komendant wojewódzki straży pożarnych w Opolu.

Pułkownik m.in. tworzył zręby pożarnictwa w powojennej Opolszczyźnie współorganizując szkołę pożarnictwa w Nysie a następnie, aż do emerytury w 1989 roku pełnił funkcję komendanta wojewódzkiego straży pożarnych w Opolu. Zorganizował pierwsze w Polsce ratownictwo wodne, służbę operacyjną i techniczną, sport pożarniczy, wspierał ochotnicze pożarnictwo, wybudował większość strażnic zawodowych i ochotniczych straży pożarnych.

Ponadto, Zdzisław Filingier pracował nad utworzeniem struktur Państwowej Straży Pożarnej (doszło do tego w 1992 roku - przyp. red).

Pułkownik otrzymał liczne odznaczenia w tym m.in.: Krzyż Walecznych, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Złoty Medal Za Zasługi dla Obronności Kraju, Krzyż Armii Krajowej, Złoty Znak Związku OSP RP, Medal Za ofiarność i Odwagę, Medal Zwycięstwa i Wolności, Medal za Zasługi dla Ochrony Przeciwpożarowej, Medal za Zasługi dla Pożarnictwa.

Przez 12 lat była radną Opola (1994-2006), pełniła funkcje wiceprzewodniczącej i przewodniczącej rady miasta. Była członkiem m.in. sztabu kryzysowego podczas Powodzi Tysiąclecia.

Do końca 2004 roku szefowała również Opolskiej Izbie Gospodarczej. Z wykształcenia była nauczycielem, ukończyła filologię polską na WSP. Przez 10 lat była dyrektorką SP nr 2. I choć po odejściu ze szkoły wykonywała różne zawody, to pracę dydaktyczną wspominała zawsze z największym sentymentem. Kierowała także ratuszowym wydziałem kultury. Przez wiele lat należała do SLD, z którego odeszła w 2003 roku i została radną niezależną. To ona jest autorką pomysłu, by część pl. Teatralnego nazwać im. Jana Pawła II. W kwietniu 2015 roku rada miasta przyznała jej tytuł ,"Zasłużonego Obywatela Miasta Opola".

W 2010 r. ze względu na stan zdrowia zaprzestała działalności społecznej. Zmarła w wieku 69 lat.

Tomasz Drąg zmarł podczas meczu. Do tragedii doszło 19. marca podczas spotkania IV ligi między Śląskiem Łubniany i KS Krasiejów. W 62. minucie meczu Tomasz Drąg zasłabł i upadł na murawę. Pomimo długiej reanimacji nie udało się piłkarza uratować.

Tomasz Drąg grał we wszystkich najlepszych obecnie klubach Opolszczyzny. W MKS-ie Kluczbork spędził półtora sezonu, a w Ruchu Zdzieszowice trzy i pół roku. Występował także w Skalniku Gracze, gdy ten rywalizował w III lidze. Przede wszystkim kojarzony był jednak z Odrą Opole. Grał również w GKS-ie Bełchatów, Stasiaku Opoczno, LKS-ie Jankowy i Stali Osowiec, gdzie uczył się piłkarskiego abecadła.

Na co dzień pracował jako strażak zawodowy w opolskiej Państwowej Straży Pożarnej.

Opolski społecznik i jeden z bohaterów "Solidarności" zmarł w wieku 75 lat. Całka urodził się w Mościskach, na dzisiejszej Ukrainie. W Opolu zaczął studia, ale został relegowany z Wyższej Szkoły Pedagogicznej z powodu kontaktów z klerem. "Solidarność" współtworzył na Opolszczyźnie po strajkach sierpniowych. W stanie wojennym został internowany a potem skazany na rok wiezienia za działalność antysocjalistyczną. Na początku lat 90 podjął pracę w opolskim ratuszu, najpierw jako naczelnik wydziału oświaty, później zastępca naczelnika Wydziału Spraw Obywatelskich. Kilka ostatnich lat przepracował natomiast jako szef ratuszowego Biura Organizacji Pozarządowych. Po śmierci znanego społecznika urząd miasta ustanowił nagrodę jego imienia. Nagroda przyznawana ma być w dwóch kategoriach: "Lidera Społecznego Roku" za szczególne osiągnięcia w rozwoju współpracy i dialogu w Opolu oraz "Pożytek Roku" dla zadania pożytku publicznego za wyjątkowe osiągnięcia dla mieszkańców.

Edward Faciejew przez blisko 40 lat szkolił zawodników dżudo w Opolu, a cały ten czas spędził jako szkoleniowiec w miejscowym AZS-ie. To właśnie tam wychował takie wybitne zawodniczki jak Anna Chodakowska (jego żona), Beata Kucharzewska, Agata Mróz, Agata Ozdoba, Marzena Węgrzyn, Jolanta Wojnarowicz czy Irena Tokarz oraz takich zawodników jak Tomasz Szczepaniak czy Tomasz Kowalski.

W środowisku sportowym Opola i nie tylko uchodził za prawdziwą encyklopedię wiedzy o swoim ukochanym judo. Znał wszystkich zawodników, ich osiągnięcia, daty występów. Zresztą tak było nie tylko z seniorami, ale i często młodzieżowcami. Znał nie tylko zawodników, ale trenerów czy sędziów.

Sam Faciejew również był doskonałym dżudoką, ale jego karierę przerwała kontuzja, odniesiona zanim skończył 27 lat.

W kwietniu Edward Faciejew i kilku jego podopiecznych pojechało do Białegostoku na Akademickie Mistrzostwa Polski. Po skończonych zawodach, 17. kwietnia, w drodze powrotnej doszło do tragedii. Jeszcze w tym samym mieście bus prowadzony przez trenera zjechał pobocze, uderzył w barierkę, a następnie w słup oświetleniowy.- Według naszych ustaleń mężczyzna zasłabł za kierownicą i stracił panowanie nad pojazdem. Na miejsce przyjechał Zespół Ratownictwa Medycznego, ale mimo reanimacji nie udało się go uratować - tłumaczyła wówczas Aneta Łukowska z Komendy Wojewódzkiej Policji w Białymstoku.

Edward Faciejew miał 67 lat.

Wybitny psycholog oraz dyrektor Instytutu Psychologii Uniwersytetu Opolskiego zmarł w wieku 63 lat.

Andrzej Szmajke studiował psychologię na Uniwersytecie Wrocławskim. Po ukończeniu studiów w 1977 roku związał się na długie lata z tą uczelnią. Tam zdobył także tytuł doktora nauk humanistycznych, a w 1997 roku uzyskał habilitację w Instytucie Psychologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W latach 90. związał się z Uniwersytetem Opolskim. Od 2008 roku był dyrektorem Instytutu Psychologii UO. W trakcie swojej pracy naukowej wydał ponad 90 publikacji, planował napisanie kolejnej książki, był w trakcie realizacji wielu projektów badawczych - na początku kariery zajmował się badaniami dotyczącymi samoutrudniania i autoprezentacji, a w ostatnich latach poświęcił się badaniom atrakcyjności interpersonalnej w perspektywie ewolucyjnej.

Przez całe swoje artystyczne życie był związany z Akademią Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Współpracę z uczelnią opolską podjął w 1990 roku, kiedy to w filii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Nysie rozpoczęło się kształcenie studentów wychowania plastycznego.

Twórca i kierownik pracowni multimediów w Instytucie Sztuki UO.

Realizacje artystyczne prof. Grzonkowskiego dotyczyły obszaru projektowania przestrzeni i wzornictwa przemysłowego. Spod jego ręki wychodziły liczne projekty polskich stoisk na międzynarodowych targach w Paryżu. Wiedniu, Lipsku czy Poznaniu.

W ostatnich latach życia wrócił do malarstwa. Miał 81 lat.

Chemik. Pracował w Instytucie Chemii Uniwersytetu Opolskiego w latach 1983 ? 2007, a następnie przeniósł się do Instytutu Studiów Edukacyjnych UO. Prowadził badania z zakresu chemii nieorganicznej i dydaktyki chemii. Interesował się zwłaszcza kształceniem chemicznym studentów w szkole wyższej.

Habilitował się na Uniwersytecie Pedagogicznym w Sankt Petersburgu, uzyskując tytuł doktora nauk pedagogicznych w zakresie pedagogiki.

Od 2008 roku na stanowisku profesora UO.

Prof. Wasielewski był autorem ponad 170 publikacji naukowych, w tym dziewięciu książek, oraz jednego patentu. Dużo publikował zagranicą.

Interesował się muzyką, literaturą i brydżem sportowym. Miał 63 lata.

Dorota Dancewicz choć urodziła się w Łodzi swoje życie związała z Opolem. Zmarła w sobotę wieczorem - Wspaniała osoba, wieloletni, zaangażowany związkowiec - wspomina Halina Żyła, była radna SLD.

Była posłanką na Sejm II kadencji wybraną z list SLD, a od 1998 przez 12 lat zasiadała w Radzie Miasta Opola. W tym czasie była szefową klubu radnych SLD oraz od 2003 r. wiceprzewodniczącą Rady Miasta.

- Zawsze serdeczna, koleżeńska, uczynna, a co najważniejsze słuchała ludzi i potrafiła im służyć - wspomina Piotr Mielec, radny miejski SLD.

Przez 12 lat pełniła funkcję prezesa Związku Nauczycielstwa Polskiego regionu opolskiego.

Z początkiem kwietnia 2016 r. została wybrana sekretarzem Rady Miejskiej Sojuszu Lewicy Demokratycznej w Opolu.

Z wykształcenia była nauczycielem i to właśnie oświacie poświęciła największą część swojego życia, bo ponad 30 lat.

- Walczyła o dobro oświaty. Bardzo życzliwa, ofiarna i dbająca o dobro nauczycieli, a przy tym wspaniała mama - mówi Halina Żyła.

Dorota Dancewicz chorowała na serce. Zmarła mając 78 lat.