Czyli im wyższa inteligencja, tym większe problemy. - Dlatego przy wysyłaniu D?jecco na Tajwan przygotowania trwały aż tyle czasu - mówi Lesław Sobieraj, dyrektor zoo w Opolu.
Żeby ułatwić gorylowi odnalezienie się w nowym miejscu, do Opola przyleciały dwie Tajwanki, które przez ostatni tydzień mu towarzyszyły. Chodziło o to, by nie tylko poznały jego zwyczaje ale także o to, by goryl po wyjściu z klatki w Taipei widząc znajome twarze mniej się denerwował w obcym miejscu. Ten sposób już zdał egzamin. - Gdy klatka z gorylem we wtorek wieczorem za pomocą wózka widłowego była ładowana do samochodu, D?jecco zaczął bujać klatką. Jak zobaczył buzie Tajwanek, momentalnie się uspokoił - zauważa Sobieraj.
Kolejnym gatunkiem, który ma duże problemy z adaptacją w nowym miejscu są żyrafy, zwłaszcza dorosłe osobniki. - Im żyrafa starsza, tym trudniej się adoptuje. Często nic nie jedzą, popadają w depresję co może skutkować nawet tym, że zwierzę padnie - tłumaczy Lesław Sobieraj.
Dlatego zwykle transportuje się młode żyrafy, które nie są już karmione przez matkę, mają ok. 1,5 roku. Wtedy nie trzeba też martwić się ograniczeniami wysokości np. pod wiaduktami, trzeba pamiętać, że żyrafy transportowane są w swojej naturalnej pozie, czyli na stojąco.
Czasami wystarczy tylko zachować spokój w obecności nowego mieszkańca. Tak było w przypadku dwóch samic antylop bongo, które przyjechały do opolskiego zoo 11 listopada. - Nie można reagować gwałtownie, trzeba zachowywać się spokojnie. Wtedy, a tak było w tym przypadku, samice wchodzą spokojnie na wybieg, zajadają lucernę - opisuje dyrektor zoo.
Mowa o lotopałance, czyli torbaczu z Australii, który ciężko przystosowuje się w nowych warunkach, jeśli wyczuje zapach innego osobnika tego samego gatunku. - To może doprowadzić nawet do zagryzienia - podkreśla Lesław Sobieraj. Dlatego też opiekunowie umieszczają lotopałanki w osobnych klatach, w których wcześniej nikt nie mieszkał, a następnie stosują mały fortel. Zamieniają mieszkańców klatek, którzy w ten sposób przyzwyczajają się do zapachu.
Gdy do zoo przyjeżdża nowy mieszkaniec, musi zaakceptować nie tylko nowe warunki, ale także innych przedstawicieli swojego gatunku. A z tym bywa różnie zwłaszcza u drapieżników. - Mieliśmy taki przypadek z samicą geparda, która atakowała samców. Została wysłana do innego ogrodu. Był też taki przypadek, gdy chcieliśmy połączyć irbisy, że te zaczęły się szarpać między sobą. W takich kwestiach trzeba być bardzo ostrożnym - zauważa Lesław Sobieraj.
Ponad 20 lat temu do zoo w Opolu trafiła mała lwica, Ryksa, która przez kilka miesięcy mieszkała w biurze ogrodu. Wynikało to z tego, że Ryksa tuż po urodzeniu została odrzucona przez matkę, była odchowywana w sposób sztuczny, czyli przez opiekunów, którzy ją karmili i opiekowali się nią. To spowodowało, że małe lwiątko szybko oswoiło się z obecnością człowieka, od którego domagało się także solidnej porcji pieszczot. A gdy przyjechała do Opola, zdecydowano, że nie może pójść do klatki, bo nie potrafi samodzielnie jeść. Z drugiej strony w zoo nie było wtedy zbyt dużo wolnych pomieszczeń dla zwierząt wówczas w ogrodzie dominował stary tryb zabudowy, czyli tradycyjne, betonowe obiekty z kratami.
Teraz w europejskich ogrodach zoologicznych ogranicza się kontakt z człowiekiem do absolutnego minimum, by zwierzę wychowywało się w warunkach podobnych do tych na wolności.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze