Kurier nie musi wydać reszty? Zaskakujące kulisy pracy dostarczycieli przesyłek w święta

Statystyka to ważna część tej branży. - Jeśli ten tekst jest średniej długości, to zanim czytelnik doczyta go do końca sprawny kurier odwiedzi osiem adresów. Tak wygląda tempo przed świętami - słyszymy z ust jednego z kierowców.

- Oczywiście wiele zależy od zagęszczenia, czyli tego jak daleko adresy są od siebie oddalone ? podkreślają kurierzy, dodając, że nie zmienia to "okrutnych" liczb.

W ciągu roku kurier odwiedza około 70 adresów dziennie. Przed świętami ? 120. Na osiedlu lub gdy jest duże zagęszczenie firm, liczba "stopów" przekracza 30 na godzinę, czyli wspomniane 8 na kwadrans. Przy tym liczba przejechanych kilometrów dziennie średnio wynosi około 160 (bywa ponad 300).

Firmy powinny zatrudnić więcej osób? Kurierzy przekonują, że w zasadzie tak, ale liczba kupujących przez internet rośnie błyskawicznie, a ponadto liczba pracowników w jednym oddziale firmy kurierskiej to 20-80 osób, którą należałoby zwiększyć dwukrotnie w grudniu.

? Nie da się tego zrobić nagle, bo pomimo tego, że to pozornie prosta praca, to jednak nie na tyle łatwa, żeby wziąć kogoś z ulicy ? mówi doświadczony kurier obsługujący Brzeg i dodaje, że chodzi głównie o znajomość trasy, terenu, ale też doskonałe prowadzenie auta dostawczego.

Jedną z najczęstszych przyczyn konfliktu pomiędzy klientami a kurierami jest kwestia telefonu do klienta. Szczególnie ważna przed świętami, kiedy ? jak przekonują kierowcy ? nie ma czasu dzwonić. Co ciekawe, kurierzy nie mają takiego obowiązku.

- Większość firm ma długoletni staż i wypracowane jeszcze za granicą, zanim do dotarły do Polski, schematy. To jeden z nich - mówi nam kurier z Opola. W jego ocenie to logiczny przepis.

Kurierzy przekonują, że telefonowanie sprawdziłoby się jednostkowo, tj. kiedy trzeba byłoby doręczyć jedną paczkę, ale nie sprawdza się hurtowo. - Po pierwsze zajmuje to mnóstwo czasu, bo ile go potrzeba żeby obdzwonić 100 adresów? - pytają.

Następnie zaczynają się dyskusje dotyczące m.in. czasu przyjazdu, który trudno określić. - Tymczasem dwoje klientów z oddalonych od siebie o 50 km adresów wychodzi o 12, a inny wraca o 17 godzinie - słyszymy. W ocenie kurierów nie da się tego pogodzić.

Kierowcy dodają, że do tego dochodzi około 20 proc. nieodebranych połączeń i kolejne 5 proc. błędnych numerów telefonów. - Potem zaczyna się oddzwanianie i zmienianie adresu z domowego na ten do pracy i na odwrót, a tu się stoi z 60-ciokilogramową paczką w rękach - mówią kurierzy, dodając, że podawanie adresu pod którym nikogo nie ma, a będzie po godz. 18 przypomina trochę zabawę w chowanego.

To kolejny punkt zapalny na linii klient-kurier. - W 9 na 10 przypadków wszystko jest ok, ale kiedy kurier nie ma jak wydać reszty, to słyszy od klienta "mnie to nie obchodzi" - opowiada kierowca obsługujący Kędzierzyn-Koźle.

- Tymczasem nas to nie obchodzi - dodaje, tłumacząc, że mało kto o tym wie i zawsze się to nie podoba, ale kurier nie ma obowiązku wydać reszty. Jeśli nie ma jej jak wydać, to może nie doręczyć paczki i przywieźć ją następnego dnia roboczego.

Kurierzy mówią, że ten przepis chyba najbardziej oburza klientów, choć mimo wszystko rzadko się zdarza, by nie mieli jak wydać reszty. - Większość płaci setkami, a nam firma nie daje drobnych do wydawania. Poza tym paczki mają większą wartość niż mleko w sklepie i kurierom w trasie w zasadzie nie przybywa drobnych - podkreślają.

W kwestii awiza w furtce nie ma zmiłuj przed świętami. - Tabliczka "Uwaga pies" i brak dzwonka lub dzwonek, który nie działa przy furtce, to chyba z 50 proc. domów - mówią kurierzy i dodają, że w okresie przedświątecznym rzadko starają się w takich przypadkach o doręczenie przesyłki za wszelką cenę.

- Pozostaje dzwonienie telefonem jeśli w ogóle przesyłka zawiera numer telefonu do klienta - mówią.

O ile przymykają czasem oko na konieczność wydzwaniania do ludzi oraz wydawania reszty, tak nikt nie chce ryzykować pogryzienia przez psa. Dodają, że ewentualne pogryzienie kuriera w pracy może się skończyć boleśnie dla niego, ale też ?bolesnym? procesem sądowym dla klienta.

- Są oczywiście jakieś nieżyciowe przepisy, które mówią o tym, że w danych godzinach kurier może wejść jeśli furtka nie jest zamknięta na klucz, ale ludzie są różni, furtka bywa otwarta, a groźny pies spuszczony. A potem leci na człowieka doberman albo pitbull - opowiada kurier.

Coraz modniej jest zamówić przesyłką kurierską meble. Producenci czy sklepy wyspecjalizowały się w dziedzinie pakowania takich mebli w stosunkowo małe przesyłki, które ?przejdą? przez kurierskie sortownie. - W praktyce to kilka przesyłek po 50 kilogramów - opowiada kurier. - No taka nasza praca - dodaje.

Kurierzy zapewniają jednak, że nie jest już ich pracą meblowanie mieszkania. - Jak nietrudno się domyślić niektórzy myślą, że na miejscu skręcimy te meble, "bo chcą zobaczyć jak to będzie wyglądało" - opowiada kierowca.

Przepisy w tym zakresie są jasne i czytelne. Kierowcy mają obowiązek doręczyć przesyłki do pierwszego progu danego adresu. W praktyce to najczęściej próg mieszkania lub schody domu jednorodzinnego. - Czasami pomożemy gdzieś wnieść, ale wymachiwanie palcem i pokazywanie "pan to tu da" to przesada. Naszym zadaniem jest doręczenie przesyłki pod wskazany adres. Listonosz też nie nosi listów do sypialni, nawet jeśli ktoś śpi - mówi kierowca.

Mimo wszystko klienci na ogół lubią "swojego" kuriera. - Ci bardziej zorientowani wiedzą, że nie musimy dzwonić. My wiemy gdzie pracują i nasza współpraca kręci się sprawnie - mówią kierowcy.

Pod niektórymi adresami pojawiają się codziennie lub niemal codziennie. - Dlatego część klientów traktuje nas jak przyjaciół i zwraca się po imieniu - opowiada kurier.

Część zawsze zostawia napiwek. W ocenie kurierów ten jest często bardzo zasłużony, bo przekierowanie przesyłki z domu do pracy i na odwrót w czasie dnia pracy, kiedy jest po 100 adresów do obskoczenia, to nie taka łatwa rzecz.

Zmorą kierowców jest nie raz brak numeru na domu (choć tzw. numeracja porządkowa nieruchomości jest w Polsce obowiązkowa) i wtedy dużo czasu może zająć odnalezienie adresu. Nawet 15 minut w przypadku wsi, bo tam numeracja bywa - jak podkreślają kierowcy - nielogiczna.