Pomiędzy kibicami i klubami nie zawsze jest różowo. Konfliktów nie brakowało

Fani Gwardii Opole podczas sobotniego meczu postanowili pokazać swoje niezadowolenie wobec działań klubu, jakie już od dłuższego czasu mają - według nich - miejsce. Stąd też małe ostrzeżenie z ich strony, a teraz czekają na reakcję władz gwardzistów. Jeśli jej nie będzie, to poczynią kolejne kroki adekwatne do sytuacji.

O co im chodzi? Przede wszystkim nie zgadzają się na nowe logo klubu, domagają się przywrócenia starego, z którym byli bardzo mocno związani. Kolejną sprawą jest skład zarządu, który ich zdaniem do końca nie spełnia oczekiwań. Są jednak gotowi do rozmów. Prezes z kolei uważa, że nigdy nie miał kłopotu z kontaktem z Klubem Kibica i dopuszcza możliwość spotkania i wyjaśnienia wątpliwości, jeśli takowe są, ale nie rozumie tego działania. - Tego typu akcje źle wpływają na potencjalnych sponsorów. To jest sztucznie wywołany konflikt - przedstawia swój punkt widzenia Janusz Maksym.

Nie tak dawno, bo w lipcu tego roku, pojawił się także konflikt - choć innego rodzaju niż obecnie w pomiędzy fanami i zarządem Odry Opole. Kibice "zaniepokojeni sytuacją w klubie" - jak tłumaczyli - postanowili napisać list do włodarzy klubu. Pytali w nim m.in. o to czy zarząd jasno zadeklaruje walkę o awans do II ligi, dlaczego z klubu nie płyną żadne informacje, czy prawdą jest, że młodzi piłkarze nie dostawali szans na grę, padły też pytania o zespół rezerw, dyrektora sportowego i obchody jubileuszu 70-lecia klubu. Na odpowiedź nie trzeba było długo czekać, bo już tydzień później zarząd wystosował specjalne pismo do kibiców.

We wrześniu 2014 roku kibice opolskiego Kolejarza skontaktowali się z naszą redakcją po opublikowaniu w "Wyborczej" wywiadu z prezesem klubu Jerzym Drozdem. Ich zdaniem wciąż nikt nie mówi prawdy o sytuacji w klubie. Podkreślali, iż nie wyobrażają sobie także współpracy z zarządem przekonując, że w klubie dzieje się źle.

Prezes zasugerował także, iż jego zdaniem nie można ich nawet nazwać klubem kibica. - To nas obraża. Chcemy budować pozytywny wizerunek klubu, ale przy takim nastawieniu jego władz nie da się współpracować. Pan prezes nie rozumie i nie przyjmuje krytyki na swój temat. Chce być alfą i omegą, nie rozumie roli kibica. Uważa, że my się nie znamy, a on wie wszystko. A kibic ma przecież prawo się wypowiedzieć negatywnie - denerwowali się fani żużla sugerując, iż prezesowi kibice nie są potrzebni, a jeżeli tak, to tylko w sytuacji, gdy płacą za bilety. Wyliczali iż są ludzie, którzy przychodzą na mecze w Opolu od 40 lat mają wiele do powiedzenia, z ich zdaniem należy się liczyć. I przede wszystkim każdemu kibicowi należy się wyjaśnienie, zwłaszcza wtedy, gdy drużyna, której poświęcają część życia, jest najgorsza w kraju. Chcieli prowadzić dialog z prezesem, a on ten dialog przerwał. - Zrobił sobie z klubu prywatny folwark - podkreślali.

W grudniu 2010 roku po jednym ze spotkań ligowych kibice Zaksy Kędzierzyn-Koźle krzyczeli: "Nie ma trenera, Kędzierzyn nie ma trenera", a zdenerwowany prezes klubu Kazimierz Pietrzyk zapowiedział koniec finansowania ich wyjazdów. - Na wyjazdach tak się zachowują, że jest mi za nich wstyd i nie chcę brać za to odpowiedzialności - mówił wówczas.

Od tych słów stanowczo odcinali się przedstawiciele Stowarzyszenia Sympatyków Piłki Siatkowej w Kędzierzynie-Koźlu podkreślając, iż ich styl kibicowania jest niezmienny od kilku lat i nie ma nic wspólnego z kibicowaniem "piłkarskim" w negatywnym znaczeniu, a podczas wspomnianego starcia próbowali tylko zmobilizować siatkarzy do lepszej gry w następnych spotkaniach. Prezesowi jednak nie podobało się też, że kibice chcą zmiany trenera, gdyż to on powołuję pracowników klubu.

Zarówno wiceprezes SSPS-u, jak i prezes Pietrzyk stanowczo odżegnują się jednak od słowa konflikt na linii władze klubu - kibice.

Swego czasu w tym samym klubie - najmocniej tuż po wspomnianym wcześniej zgrzycie - był również inny kłopot, bowiem kibice w swoich piosenkach przez długi okres wychwalali poprzedniego sponsora klubu, czyli Mostostal, a nie nowego, czyli Zaksę. - Bez pomyślunku i bez zdawania sobie sprawy z realiów. Trzeba zrozumieć, że czasy firmy Mostostal w klubie się skończyły. Teraz głównym sponsorem zabezpieczającym 55 procent budżetu są Zakłady Azotowe i to trzeba doceniać - irytował się prezes.

Co ciekawe takie przyśpiewki denerwowały także część fanów spoza klubu kibica sugerując, iż tej nazwy już nie ma w Kędzierzynie, jest w Warszawie, więc powinni kibicować tam. Z kolei fani wspominania Mostostal tłumaczyli, że to klub, na którym się wychowali i w ten sposób oddają pewnego rodzaju hołd tamtej nazwie i na pewno nie są przeciwko sponsorom.

Chyba najdłużej trwający konflikt kibiców z klubem (a w zasadzie z trenerem) miał miejsce w Odrze Opole w 2006 roku, gdy piłkarze najpierw walczyli o awans na zaplecze ekstraklasy, a później w niej grali. Szkoleniowcem był wówczas Czech Miroslav Copjak, Odra długo prowadziła w tabeli III ligi i zdawała się pewnie zmierzać po awans, ale gdy zespół zaczął tracić punkty i przewagę, pojawiły się problemy. Na początku trener pokłócił się z kibicami, a aby nie słuchać ich komentarzy zaproponował m.in. przeniesienie ławki rezerwowych na drugą stronę boiska, gdzie nie ma trybun. Gdy krytyka zaczęła pojawiać się coraz częściej także w mediach, Czech przestał rozmawiać z dziennikarzami.

Po krótkim zawieszeniu konfliktu - po tym jak Odra wygrała baraże z Radomiakiem Radom i awansowała na zaplecze ekstraklasy - wybuchł on z podwójną siłą, po słabym początku rozgrywek II ligi (obecna I liga). Z tygodnia na tydzień atmosfera wokół klubu gęstniała, zarząd zakazał w końcu piłkarzom rozmów z mediami, a trener pokłócił się już nawet ze swoimi graczami (po meczu z Lechią Gdańsk stwierdził "Mam jedenastu piłkarzy na II ligę, a reszta to IV-ligowcy") i zarządem klubu.

W końcu, jeszcze w trakcie rozgrywek, trener zapowiedział, że po sezonie odejdzie z Odry, nie było mu to dane, bo został zwolniony w jego połowie. - Jak się dowiedziałem o 1.30 w nocy, że Copjak odchodzi, to otworzyłem szampana - mówi ówczesny bramkarz, a obecnie trener Odry Zbigniew Smółka.

Kolejny duży kryzys na linii klub - kibice pojawi się w Odrze niespełna dwa lata później, w 2008 roku, gdy okazało się, że niebiesko-czerwoni mają poważne kłopoty finansowe. Prezesem był wówczas Guido Vreuls, a apogeum konfliktu nastąpiło podczas meczu z Lechią Gdańsk, gdy kibice nie chcieli zdjąć flagi z płotu, czego domagał się delegat PZPN. W końcu flaga została zdjęta, ale kibice na znak protestu opuścili na kilkanaście minut stadion.

Po tym incydencie doszło do spotkania prezesa z fanami, na którym Vreuls usłyszał wiele krytycznych uwag. Kibice domagali się także drugiego spotkania, tym razem także z udziałem piłkarzy i chcieli dymisji holenderskiego szkoleniowca Roba Delahaije (na zdjęciu). Trener rzeczywiście odszedł, ale razem z nim prezes Vreuls i główny sponsor firma Otto.

To był początek końca klubu, Odra nie wygrzebała się już z kłopotów  finansowych. W maju 2009 roku, ze względu na długi, została cofnięta jej licencja na grę, a klub postawiono w stan upadłości. Niedługo później powstała "nowa" Oderka Opole.