Najmocniej te wspomnienia żyją u naszego nowego środkowego, który do Kędzierzyna-Koźla z Bełchatowa przeniósł się przed tym sezonem. Po zakończeniu poprzedniego poprosił o zgodę na odejście. Wpływ na to mógł mieć fakt, iż stracił miejsce w podstawowej szóstce na rzecz Karola Kłosa. Rozważał też ofertę z ligi rosyjskiej. - Z niewolnika nie ma pracownika - komentowali wówczas w Skrze. Ostatecznie jednak znalazł się na liście życzeń Zaksy, tutaj jednak ze zgodą na transfer nie było już tak prosto, gdyż w poprzednim klubie nie chciano wzmacniać najgroźniejszych rywali. Mimo wszystko Zaksa zdecydowała się wykupić kapitana reprezentacji Polski, który podczas czteroletniej gry w Skrze trzy razy był mistrzem kraju.
Jednym tytułem mniej w jej barwach może pochwalić się "Gato". Aktualny libero kędzierzynian więcej jednak zdobyć nie mógł, bo w Bełchatowie grał tylko przez dwa sezony. Choć jest wychowankiem Mechanika Nysa, a w przeszłości grał także w innych klubach z naszego regionu - w AZS-ie Opole i NTS Nysa, to najlepszy klub Opolszczyzny jednak omijał, aż do 2010 roku. Wtedy to w Skrze postanowiono go zastąpić młodym Pawłem Zatorskim.
Najwięcej do udowodnienia ma chyba jednak on. W 2004 roku znalazł się w rezerwowej drużynie tego klub występującej na zapleczu PlusLigi. Przebijanie się do pierwszego składu zajęło mu jednak trzy lata, ale i tak nigdy na dobrą sprawę nie dostał tam szansy zaistnienia. Po kolejnym nieudanym sezonie przeniósł się do Zaksy, w której często pełni rolę jokera. Jest u nas jednym z najbardziej uniwersalnych zawodników. Przy częstych wahaniach formy atakujących Zaksy, pokazuje, że może wziąć na siebie odpowiedzialność za wynik. W razie potrzeby grywał także na środku bloku.
Jako jedyny z kwartetu zawodników nie przyszedł do nas bezpośrednio ze Skry. Występował w niej zanim ta, na długie lata, stała się hegemonem polskich parkietów. Wówczas to, w sezonie 2003/04, zajęła miejsce tuż za podium PlusLigi i dotarła do finału Pucharu Polski. Mimo to nie zdążył w niej zaistnieć i przeniósł się do AZS-u Olsztyn, gdzie wiodło mu się różnie. Prawdziwą gwiazdą siatkówki stał się dopiero w Kędzierzynie-Koźlu.
Głównym zadaniem Daniela Castellaniego w Zaksie jest zdobycie mistrzostwa Polski. Smak tego triumfu poznał już trzykrotnie, właśnie w Skrze, bo w latach 2006-09 prowadził ten klub. Potem otrzymał propozycję od drużyny numer 1 czyli reprezentacji i z opcji tej skorzystał. Trzy lata temu poprowadził Polskę do pierwszego w historii złota mistrzostw Europy i ?za wybitne zasługi dla rozwoju polskiego sportu, za osiągnięcia w pracy szkoleniowej? został przez prezydenta RP uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Nie brakowało także ruchów w drugą stronę. Jak chociażby odejście Jakuba Jarosza i Bartosza Kurka (na zdjęciu, jeszcze w barwach Zaksy). O ile ten pierwszy szybko do nas wrócił, o tyle ten drugi stał się w związku z tym bohaterem małego skandalu. W 2008 roku 20-letni wówczas Kurek chciał grać w bełchatowskim zespole, a i tam czekało na niego miejsce, po tym jak skończy mu się kontrakt. Tyle, że w Zaksie upierano się, że będzie jej zawodnikiem na kolejny sezon. Ostatecznie nasz klub otrzymał pewną rekompensatę, ale w kontekście tego, jaki z niego wyrósł siatkarz, były to śmieszne pieniądze.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze