Po przekształceniu Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Uniwersytet Opolski (co nastąpiło w 1994 roku) prof. Nicieja pełnił funkcję rektora tej uczelni w latach 1996 - 2002. Ponownie został wybrany na trzyletnią rektorską kadencję w 2005 roku. W 2008 nie ubiegał się o reelekcję. 16 marca 2012 został ponownie wybrany na to stanowisko.
W sumie na rektorskim fotelu spędził dwanaście i pól roku. Przed nim jeszcze co najmniej pół roku... W marcu 2016 kolejne wybory.
Biskupem diecezjalnym diecezji opolskiej ks. Alfons Nossol został mianowany 4 sierpnia 1977 roku. 17 sierpnia 1977 otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do katedry Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu. Konsekracji dokonał kardynał Stefan Wyszyński, prymas Polski. Jako zawołanie biskupie Alfons Nossol przyjął słowa "Veritatem facere in caritate", czyli: "Czynić prawdę w miłości".
W 1999 Jan Paweł II wyniósł go do godności arcybiskupa ad personam. 14 sierpnia 2009 roku papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa diecezjalnego opolskiego.
Obecny prezes zarządu Energetyki Cieplnej Opolszczyzny jest jedną z tych osób, które najdłużej zasiadają na jednym stanowisku. Swoją karierę w spółce rozpoczął w 1972 roku od stanowiska mistrza pomiarów cieplnych. Najwyższe stanowisko zajmuje natomiast od 1990 roku gdy został dyrektorem naczelny (wtedy jeszcze w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Energetyki Cieplnej), a od 1998 r. jest prezesem zarządu ECO.
Za swoją pracę był wielokrotnie nagradzany: Złotym Laurem Umiejętności i Kompetencji (1997 r.), Złotym Krzyżem Zasługi (1998 r.), wyróżnieniem Zasłużony dla energetyki ( 1999 r.), Europejską Nagrodą Przyjaźni Środowisku (2006 r.), Laurem Ciepłownictwa (2006 r.), a w 2009 roku odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego Złotym Medalem za Długoletnią Służbę.
Przez 12 lat był prezydentem Opola. Pierwszą kadencję wygrał w pierwszej turze osiągając wynik około 66% głosów. Podczas reelekcji cztery lara później również od razu uzyskał reelekcję zdobywając 51% głosów, a w 2010 wygrał dopiero w drugiej turze, natomiast w 2014 nie ubiegał się o prezydencką reelekcję. Został w tym samym roku wybrany z listy PO do sejmiku opolskiego V kadencji. W 2013 poinformował, że choruje na chorobę Parkinsona.
Jego rządy można oceniać różnie, ale nie da się podważyć faktu, iż w tym czasie miasto bardzo się zmieniło i to bardzo często na plus. Wystarczy popatrzeć na piękne bulwary nad Młynówką czy też w jaki sposób odnowione zostały: amfiteatr, wieża Piastowska i plac Daszyńskiego. Można się zachwycać multimedialną fontanną na stawku Barlickiego, a także rozbudowaną filharmonią czy przebudowanym Teatrem Lalki i Aktora. To za jego czasów powstały basen Wodna Nuta, Centrum Wystawienniczo-Kongresowe czy park technologiczny, podobnie jak i galeria handlowa Solaris, centrum handlowe Karolinka czy Galeria Tesco.
Starosta powiatu strzeleckiego swoją funkcję sprawuje nieprzerwanie od 1999 roku, a więc od momentu, gdy przywrócono powiaty jako jednostkę podziału administracyjnego kraju. Oprócz tego jest przewodniczącym konwentu starostów województwa opolskiego. W 2011 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi Prezydenta RP za wybitne osiągnięcia samorządowe.
Dyrektorem Opolskiego Teatru Lalki i Aktora jest od 1990 roku. Pod jego wodzą opolskie ?Lalki? uchodzą za jeden z najlepszych teatrów lalkowych w Polsce, z powodzeniem realizując zarówno widowiska dla najmłodszych, jak i proponując spektakle dla starszego odbiorcy. Dowodem słuszności tej drogi są liczne nagrody przyznawane spektaklom opolskich ?Lalek? na przestrzeni lat.
Gdy w 2001 roku pytaliśmy Kobyłkę o to, co by robił, gdyby nie był dyrektorem teatru w Opolu, odpowiedział: - Robiłbym to samo, tylko gdzie indziej. Nie wyobrażam sobie oderwania od teatru - mówił.
Jak widać, dobrze że wciąż jest w Opolu.
To osoba, która stażem pracy przebija wszystkich wcześniej wymienionych. Twórca, główny trener i dyrektor opolskiego klubu podnoszenia ciężarów: najpierw sekcji Odry, a później Budowlanych. Dzięki niemu w Opolu powstał ceniony ośrodek tego sportu, a nasze miasto stało się potęgą na krajowej mapie ciężarów. Przez ponad dekadę był również szkoleniowcem kadry narodowej, a opolskich sztangistów prowadzi już od niemal półwiecza! I to z jaki skutkiem. Jego podopieczni zdobyli już setki medali największych imprez krajowych i międzynarodowych - igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata, Europy, indywidualnych i drużynowych mistrzostw Polski. Nic dziwnego, że jest jednym z niewielu trenerów, który otrzymał za swoją pracę Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.
Znają go chyba wszyscy kibice siatkówki nie tylko na Opolszczyźnie, ale i w całym kraju, wszak jest twórcą potęgi kędzierzyńskich siatkarzy, a u sterów klubu był od 1994 do 2012 roku. Sam jednak w swoim stylu zrezygnował z dalszej pracy na tym stanowisku, choć klub był niejako jego dzieckiem. Nie byłby sobą jednak, gdyby tego nie zrobił. W sumie w dorobku Mostostalu i Zaksy (od 2007 roku taką nazwę nosi klub) pod jego rządami jest aż pięć złotych, trzy srebrne oraz brąz MP, a do tego trzy Puchary Polski oraz trzy medale europejskich pucharów: Ligi Mistrzów (brąz) i Pucharu CEV (srebro i brąz).
Klub miał i też swoje bardzo trudne chwile. Z różnych powodów, nie tylko ekonomicznych, wycofywali się sponsorzy, klub tonął w długach, groziła mu likwidacja, a jemu - jako jednoosobowemu Zarządowi Spółki Akcyjnej - konsekwencje natury prawnej i majątkowej. On jednak był prezesem z krwi i kości, przez co nigdy nie bał się odpowiedzialności. Dzięki temu przetrwał i te trudne okresy, wrócił znów na szczyt.
Jest również jednym z inicjatorów powołania Profesjonalnej Ligi Piłki Siatkowej, był przewodniczącym jej rady nadzorczej. Na fali sukcesów siatkarzy był też posłem z listy SLD.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze