To problem szczególnie po weekendzie. Człowiek pojawia się w poniedziałek w pracy, próbuje zebrać myśli, a wtedy na miejscu pojawia się osoba, która na całe biuro relacjonuje komuś to, co robiła w weekend. A przecież wystarczyłoby, aby ta osoba poszła do kuchni i parząc kawę porozmawiała w mniejszym gronie.
To również problem, szczególnie w biurach typu open space. Z reguły nie jest w nich na tyle głośno, by regularna rozmowa telefoniczna nie przeszkadzała innym ludziom. A jeszcze gorzej jest, gdy ktoś uważa, że przez telefon należy mówić bardzo głośno, bo inaczej osoba po drugiej stronie go nie usłyszy.
Dlatego jeśli musimy rozmawiać, najlepiej wyjść na korytarz lub do specjalnie wyznaczonego do tego miejsca.
Nie jest niczym złym, jeśli zdarza się nam w czasie pracy zadzwonić do urzędu czy do opiekunki zajmującej się dzieckiem. Kluczowe jest jednak słowo "zdarza się". Gorzej, jeśli takie sytuacje mają miejsce nagminnie.
"Jeden z najbardziej drażniących nas typów współpracowników to ten, który eksponuje, że praca może poczekać. bo przecież trzeba zadzwonić do urzędu, porozmawiać z narzeczonym, zamieścić post na Facebooku (czasem z fotką z pracy), potem zrobić na firmowym ksero wydruk prywatnych dokumentów i wyskoczyć w porze lunchu po zakupy do domu. Osoba, która unika obowiązków, nie może liczyć na sympatię kolegów z zespołu" - czytamy w raporcie monsterpolska.pl.
Siedząc przy biurku, nie należy się także czesać, poprawiać makijażu, używać perfum i malować paznokci (tak, zdarza się to na wspólnych przestrzeniach biurowych, zwłaszcza tym, którzy przychodzą do pracy jako jedni z pierwszych i obecność dwóch czy trzech osób im nie przeszkadza). Tłumaczenie pod hasłem "dziś mam ważne spotkanie" nie działa. Praca to nie salon kosmetyczny.
Biura open space dają poczucie wspólnoty. Należy jednak pamiętać, że każdy pracownik ma swoje biurko, krzesło, kubek czy notatki. Bardzo często dzieje się jednak tak, że to prawo własności jest łamane. Przywłaszczanie długopisów, poszukiwanie rzeczy na biurkach innych osób czy "pożyczanie" krzesła to główne grzechy współpracowników.
Podjadanie w pracy nie jest niczym niezwykłym. Patrzenie na to, gdy ktoś inny je sprawia, że nam samym zaczyna burczeć w brzuchu. I wtedy się zapominamy.
Tymczasem pod żadnym pozorem nie można bez pytania sięgać po przekąski stojące na biurku obok, tym bardziej niewskazane jest stawianie właściciela jedzenia przed faktem dokonanym, tj. stwierdzeniem "poczęstuję się, dobrze?".
Ale najbardziej irytujące jest jednak, gdy zostawiamy coś w lodówce w kuchni, a podczas przerwy okazuje się, że nasze jedzenie zniknęło.
Tym, co irytuje pracowników biur są też koleżanki i koledzy, którzy podczas jedzenia przy biurku mlaskają, kruszą i śmiecą. Łagodzeniu obyczajów na pewno nie sprzyjają też kanapki ze składnikami o wyrazistym aromacie, a wiec z jajkami, tuńczykiem albo cebulą.
"Jeśli to możliwe, to jedzmy w kuchni" - czytamy w raporcie monsterpolska.pl.
Nietypowe i rozpraszające dźwięki są bardzo drażniące. Praca, zwłaszcza wymagająca skupienia, powinna być wolna od takich bodźców. Tymczasem zdarza się, że koleżanka albo kolega zza biurka ma na sobie coś bardzo hałaśliwego.
- Mieliśmy kiedyś koleżankę, która nosiła do pracy mnóstwo bransoletek na rękach. Kiedy pisała na komputerze, jej biżuteria non stop uderzała w stół. To był rozpraszający dźwięk - mówi Mariusz w raporcie monsterpolska.pl
Mało rzeczy irytuje tak bardzo, jak osoby łamiące naszą strefę komfortu.
"Zachowaniem, którego większość z nas nie toleruje, jest zaglądanie w monitor komputera, do maila czy zapisków na biurku. Należy się tego wystrzegać" - informuje monsterpolska.pl
O dzwonienie firmowych telefonów w miejscu pracy nikt nie powinien mieć do nikogo pretensji. Inaczej sprawa ma się z telefonem prywatnym. Ten najlepiej wyciszać. Szczególnie w sytuacji, gdy zostawiamy go na biurku wychodząc do innego pomieszczenia. Bo wtedy może się zdarzyć, że nasze koleżanki i koledzy będą zmuszeni kilkukrotnie wysłuchać naszego dzwonka. Sympatii na pewno nam to nie przysporzy.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze