Studia kończyła oczywiście na Uniwersytecie Opolskim. Biologię i biotechnologię. Zastanawia się czy nie zapisać się na chiński do Instytutu Konfucjusza, ale to może później, bo na razie uczy się włoskiego.
Ania pracuje w tzw. wolnym zawodzie, pensja zależy w dużej mierze od jej starań i twórczych pomysłów.
Spędza eksperymentalnie. Ostatnio z przyjaciółką postanowiły raz w tygodniu próbować różnych dań w każdej knajpce czy restauracji w Opolu. Poza tym były lub są zajęcia na: siłowni, aquaareobicu, jodzie, kick-boxingu, salsaie, bieganiea. Do tego: książki, filmy, kino obowiązkowo przynajmniej raz w tygodniu. No i kosmetyczka, masażystka, fryzjerka.
- U mojej mamy majtki tylko białe, bawełniane, żadnych wcięć, wszystkie muszą być duże, do pasa. U mnie feria barw, wzorów, wycięć, różnych materiałów tu koronki, tam satyna.
- Podarowałam mamie zioła prowansalskie sprowadzone prosto z Francji. Spróbowała raz czy dwa, ale zachwycona nie jest bo nie wie jak ich używać. Bo u mnie w domu gotuje się bardzo tradycyjnie. Moim osobistym sukcesem, wygraną bitwą, jest szpinak przyrządzany z czosnkiem. Ja go wprowadziłam, ja namówiłam rodziców by skosztowali, ale już szpinak z miodem i orzechami to jest rzecz nie do przejścia. Albo krewetki? Mojej mamie robi się niedobrze na samą o nich myśl.
Tymczasem u Ani na kuchennych półkach: oliwa z Grecji, ocet balsamiczny z Toskanii (oliwa z Włoch się niestety skończyła), pasta chilii z Węgier. W lodówce (więcej tam światła niż jedzenia), ale jest ser pleśniowy, kilka butelek piwa, cytryny i limonki. Aha i jeszcze kilka buteleczek z lakierem do paznokci.
Ania marzy o podróżach (częściowo zrealizowane: zjeździła już niemal całą Europę i była w Chinach, teraz po głowie chodzi jej Tajlandia albo Indie). Marzy też o tym, by choć przez pół roku mieszkać w jakimś ciepłym, południowym kraju. I o tym by się rozwijać np. kiedyś, oprócz wszystkich tych rzeczy, których dziś się uczy, chce nauczyć się języka francuskiego.
Z badań zebranych w ?Diagnozie Społecznej 2009" pod kierunkiem prof. Janusza Czapińskiego wynika, że... opolanki są pod tym względem poszkodowane. Zarabiają mniej niż mężczyźni i to niezależnie czy naszym pracodawcą jest firma prywatna czy też sektor publiczny. Dla porównania: średnia pensja wyższego urzędnika wynosi 8264,52 zł, jeśli jest mężczyzną, a 5863,17 zł, jeśli jest kobietą. Prawnicy z sektora publicznego mają średnio 7452,74 zł, prawniczki 6001,14. Różnice w zarobkach pojawiają się także w zawodach, które wydają się sfeminizowane.
Mimo wszystko opolanki są najbardziej zadowolone z życia w naszym województwie (które przoduje w rankingu ogólnokrajowym), ale również w rankingu ponad 30 polskich miast -okazuje się, że żyją też na najwyższym poziomie cywilizacyjnym : chodzi o tu liczy się znajomość języków, wykształcenie, dostęp do nowoczesnych urządzeń komunikacyjnych i obycie z nimi.
Opolanki czują się kochane i szanowane. Do tego najmniej zestresowane w Polsce! - Nie zarabiamy wprawdzie wiele, ale za to spokojni jesteśmy o swoje zdrowie i czujemy się w Opolu nad wyraz bezpiecznie.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze